1) هیرودین : در بزاق زالوی طبی پزشكی تركیبی وجود دارد به نام هیرودین كه از انعقاد خون جلوگیری میكند. تركیبات بزاق زالو به عنوان ماده فیبرینولیتیك عمل كرده ، از عمل فیبرین جلوگیری میكند ؛ ضد پلاكت است و از بهم چسبیدن پلاكتها جلوگیری مینماید. امید است در آینده بتوان با شناسایی مولكولی تركیبات بزاق زالو از آن به عنوان درمان بیماریهای ترومبوتیك استفاده كرد. در سال 1884 پروفسور فیزیولوژی دانشگاه ولز به نام جابن هیكرافت به خاصیت ضد انعقادی ترشحات گوارشی زالو پی برد و در سال 1950 فریتس ماركواست از آلمان توانست پروتئین هیدرودین را از زالوی پزشكی جدا كند.
خواص هیرودین :
هیرودین مهمترین ماده ضد انعقاد بزاق زالو است. پروتئینی متشكل از 65 اسید آمینه است و ردیف اسیدهای آمینه آن با تكنیك PCR مشخص شده است. خاصیت ضد انعقادی هیرودین قوی تر از هپارین است. عمل هیرودین به وسیله عوامل دیگر موجود در زالو مانند همنتین و آنتی استاتین تقویت میشود. فعالیت هیرودین را از روی خاصیت ترومبین آن بیان میكنند. امروزه فرم نوتركیب هیرودین به نام لیپرودین سنتز شده است. هیرودین توانایی زیادی در ممانعت از انعقاد خون دارد به طوری كه چند قطره بزاق دهان زالو قادر است مقدار زیادی خون را به صورت مایع نگهدارد و مانع انعقاد آن شود ( با آزمایشی كه به صورت تجربی بر روی خون مكیده شده توسط زالو انجام شد زمان لخته شدن خون به بیش از 6 ساعت افزایش یافته بود ).
وقتی كه خون با لبه بریده بافت تماس حاصل می كند فاكتور 12 یا هاگمن فاكتور فعال میشود. متعاقب فعال شدن این فاكتور انعقادی یك سری آنزیمها از جمله آنزیم پروتئاز ترومبین فعال میشود این آنزیم سبب تبدیل فیبرینوژن به فیبرین میشود و فیبرین به صورت رشتههای كلاف مانند ، محل بریدگی را میبندد و مانع خونریزی میشود و خون را منعقد میكند. هیرودین به صورت خیلی اختصاصی و قوی از فعالیت آنزیم پیروتئاز ترومبین جلوگیری میكند و مانع انعقاد خون میشود. فیبرینوژن یك مولكول دایمر است و دو محل اتصال ( FG ) یا ( Binding sites ) برای رسپتور پلاكتهای فعال شده دارد. ( Gp116-111a ) این محل اتصال میتواند سبب اتصال پلاكتها و ایجاد تجمع پلاكتی كند. احتمالاً هیرودین مانع اتصال دور رسپتور ( Fg/Gp ) می شود و از این طریق مانع انعقاد خون می شود از تجمع پلاكتها جلوگیری می كند. اتصال پلاكتها در داخل عروق میتواند مرجع به تشكیل پلاكتهای عروقی و انسداد عروق شود.
خواص دیگر هیرودین :
هیرودین با انبساط ماهیچههای صاف جدار عروق سبب گشادی عروق و افزایش جریان خون میشود. هیرودین خاصیت بیحس كنندگی دارد ؛ لذا دقایقی بعد از چسبیدن زالو به محل و ترشح بزاق منطقه بیحس می شود و احساس سوزش ناشی از نیش زالو از بین میرود و بیمار به راحتی وجود زالو و خونخواری آن را تحمل میكند. بطور كلی برای هیرودین اثرات آنتی كواگولانت ، آنتی ترمبوتیك ، ترمبولیتیك ، آنتی ایسكمیك ، هیپوتنسیو ، تحریك كننده سیستم ایمنی ، ممانعت از تصلب شرائین ، بی حسكنندگی ، آنتی باكتریال و خاصیت ضد التهابی شناخته شده است. پژوهشگران دپارتمان فارماكولوژی دانشگاه كنتاكی طی تحقیقاتی ، اثرات ضد انعقادی هیرودین را با هپارین مقایسه كردهاند :
* هیرودین برای فعال شدن نیاز به كوفاكتور ندارد.
* هیرودین اثرات پایدار و یكنواخت وابسته به دوز دارد.
* هیرودین اثر مستقیم روی مهار ترومبین دارد.
* هیرودین مسمومیت ندارد.
* هیرودین بی حسی موضعی می دهد.
2 ) بدلین : این یك آنزیم مهار كننده پروتئازها مانند تریپسین كیموتریپسین یا پلاسمین است كه فاكتورهای تورم و پخش شدن در بافت میباشند.
3 ) آپیراز : آپیراز یك آنزیم قوی ضد تجمع پلاكتها با اثرات روان سازی جریان خون است.
4 ) اگلین : اگلین ، ضمن این كه یك آنزیم ضد تورم است ، ضد اكسیداسیون و ضد رادیكال نیز میباشد.
5 ) دستابیلاز : این آنزیم كه یك فاكتور ضد تجمع پلاكتی بسیار قدرتمند است ، با اثرات فیبرینولیزی و هیدورلیزكنندگی منجر به حل شدن لختههای خونی تشكیل شده میشود ، این آنزیم به وسیلهی نیكونوف كشف گردید كه یك شیوهی درمانی بسیار هیجانانگیز را معرفی كرد.
6 ) هیالورونیداز : این ماده هم به عنوان فاكتور پخش كننده و هم به عنوان یك عنوان یك آنتی بیوتیك عمل میكند. این آنزیم با حل كردن مواد بافتی ، زمینه پخش بزاق زالو را در بافتها فراهم میكند و با این كار زالو توانایی مییابد بافتهای دور دست را نیز تحت تأثیر قرار دهد و اثرات درمانی در همه جای بدن به خصوص در نزدیكی محل اتصال زالو به بدن بر جای بگذارد.
7 ) لیپازها و استرازها : از لیپولیتیك فاكتورها هستند و چربیها را تجزیه میكنند و استفادههای درمانی از آن شروع شده است.
8 ) یك ماده بی حس كننده : وقتی زالو پوست را نیش میزند ، ایجاد یك زخم به شكل Y میكند ، كه كاملاً بدون درد میباشد و به دلیل وجود ماده قوی بیحس كنندگی ، به سادگی ، احساس خنكی ایجاد مینماید. و بعد از حدود 5 دقیقه پس از چسبیدن زالو به محل ، بیمار دیگر احساس درد و سوزش ندارد و تا آخرین مرحله زالو درمانی ، موجود زالو روی بدن به راحتی تحمل میشود.
9 ) آنتی الاستاز : این ماده كه از طریق كنترل عمل الاستاز فعالیت میكند ، آنزیمی است كه الاستین جلدی را به خصوص در پوست ، تنزل میدهد.
10 ) ماده گشادكننده رگ : این ماده كه هنوز به طور رسمی مشخص نشده بسیار شبیه هیستامین است. این ماده مانند نوروترانسمیترها كه از 34 غذهی مغزی كه در طول بدن زالوی هیرودومدیسینالیس تقسیم شدهاند ، ترشح میشود. چند دقیقه پس از اتصال زالو محل نیش قرمز و پرخون میشود ؛ شاید این پرخونی را بتوان به این ماده نسبت داد كه فلوی ( جریان ) خون را در محل افزایش داده است.
11 ) منوكسید نیتروژن سنتتاز : این فاكتور موجود در بزاق زالو شبیه به نوع انسانی است كه سبب ترمیم اعصاب صدمه دیده میشود.
12 ) اورگلاز : دارای اثرات درمانی در بیماری آرتروز است. بسیار دیده شده است كه افراد مبتلا به آرتروز زانو كه از درد زانو و محدودیت حركتی زانوها رنج میبرند با چند جلسه زالو درمانی بهبودی بسیار مییابند. و ما این را به كرات تجربه كردهایم. زالو همچنین كاتكولامین ترشح میكند كه روی پایانههای عصبی بخصوص در پوست مانند دوپامین و سروتونین عمل میكند.
استیل كولین مترشحه در هیرودومدیسینالیس خیلی مهم است. روش رسمی برای سنجش استیل كولین در بافت ، بر اساس یك روش بیولوژیك شامل قدرت انقباض قسمت پشت زالو میباشد.
مواد دیگری مانند استیل كولین ، نوروترنسمیترها مواد شبه هیستامینی با اثرات وازودیلاتوری ، Hementin ، Anti statin ، و آنزیم مشابه PG12 ) Prostaglaindine ) كه مانع فعالیت كالیكریین و فاكتورهای XI و XII میشود نیز در بزاق زالو یافت میشود.
تهران زالو tehranzaloo
کاربردهای زالوی طبی...
ما را در سایت کاربردهای زالوی طبی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : tehranzaloo1 بازدید : 117 تاريخ : دوشنبه 21 آبان 1397 ساعت: 13:21